TUT ELİMDEN YÜREĞİM
Hadi kalk ayağa yüreğim
Burada miâdımız doldu Topla tası tarağı demir alalım bu limandan El çekelim çarkı kırık zamandan Köy göçürenleri de Tırmıkla toparlayıp attık mı harmandan Ne insanların ehlizini ezdiririz Ne de vicdanların dehlizini deldiririz ... Hadi acele et yüreğim Er vakitli demir alalım limandan Duyma kötü söz söyleyeni Duyma ki cevap verip te çıkmayalım ne dinden nede imandan... Hadi asıl küreklere yüreğim Bir an önce dümeni çevir ufuklara Bir ekmeğin varsa paylaş eş dost akrabalarla Paylaş ki Örnek olasın yeni yetme çocuklara Kan kusma Kin de tutma ama Zalimin zulmünü de affetme Acele de etme Yeri ve zamanı geldiğinde Hiç tereddüt etmeden Son gücünle vur kılıcını haydutlara... Hadi kıyıya yanaş yüreğim Gemiyi çek marineye Perpillerin gölgesinde biraz dinlenelim Güneşin közünde tavşan kanı bir çay demle Bir iki de karanfil at demliğe Bilirsin Karanfilli çayı severim Çayımız güneşin gözlerinde demlene dursun Biz bulutlara sırtımızı yaslayıp biraz gümrenelim... Hadi yolcu yolunda gerek yüreğim Şafak tan yerinin saçlarını ağartmadan Demir alalım bu limandan Bırak Arkamızdan bön bön kim bakarsa baksın Şu cılkı çıkmış dünya ya kim çivi çakarsa çaksın Biz maveranın mabetine türkülerimizi asalım Samanyolunun alnına sevdamızı kazalım Biraz Şimale Biraz da Zühreye şiir yazalım... Gam yükünü savur artık rüzgârlara yüreğim Vefasız kullara dönüşü olmayan yollara Beyhude verdiğimiz emekten Sevgisi eksik pişmiş yemekten Tek başına kürek çekmekten dem vururken Hiç farkına bile varmadan Menzile çoktan gelmişiz Tut elimden yüreğim Film koptu Gidelim.... Nafize |