GİRDAP

hadi gel bu girdaba düşmeyelim
varsın çevremizde dönüp de dursun
biz gülü budayıp
aşkı özgürce haykıralım

öksüz çocukların başını okşayarak
masumca yüreğe dokunalım

kavranmamış olsa da ellerimizi
ya ayrılıktan söz etmeyelim
ya da o naif yüreklerimizi
şehvani duygular uğruna kirletmeyelim

zamandır geçer elbet
mahkum edilmişsek acımasız çarkına
bırak
sıkışıp da kalsın dişliler arasında aşk
vararak biz Nemrud’a
payımıza düşenleri koparalım

yalvaçlara meydan bırakmadan
aşkı bir karınca duasına sığdıralım
ve asla sevmekten korkmayalım

sen ve ben arzın merkezinden
rahvan adımlı atlarla
mabed bildiğimiz
kutsal saydığımız aşkı
yeniden yeniden keşfe çıkalım

altın harflerle yazılmasa da adımız tarihe
iz bırakalım metruk ören yerlerine
Mecnun’dan önce
Leyla’dan sonra keşfe çıkanlar olursa şayet
not düşsün tarihçiler
aşk’ı öğrenmeye gittik

gördük ki
çok sevmişler

Efkan ÖTGÜN