DOLUNAYDA BİR ÇİFT GÖZ
Ben en çok o sadık kokunu sevdim senin
Sen gitsen de bir gün, o gitmez; gidemez Her bir anı zamanı geldi mi silinir aklımdan Ama adın, yüzün ve kokun asla ve asla... O çok beklediğimiz güneş sen gidince karardı Kuşlar ümidi kesti, takvimlerin yaprakları sarardı Ben sen diye neyi sevmişim anlamadım Hâlâ nasıl yaşıyorum bu bitkin bedende? Dolunayda bir çift göz, giderken birkaç söz Tek isteğim buydu gidişinin son anında bile Hep yandı içimde belli belirsiz bir şeyler Ama anlaşılan senin içinde kalmamış bir zerre köz Yarınların bana biraz ümit borcu var |