Şehidime…

Şehidime; nede güzel yakışır beyaz kefen
Tabutunu, nede güzel örtmüştür al bayraktaki kan

Bugün mahşer günüdür; şehidimin son yolculuğu
Doğduğu evden geliyor, omuzların üstünde
Kan kırmızısı bir kandır, ardından
Gözlerime değen…

Kılınacaktır; şehidimin son namazı
Duyacaktır elbet; hep duyduğu ezan sesi
Bak işte, kalkıyor yiğidim,
Musalla taşından ebedi…

Anacığının feryatları yüreğimde inler!
Babanın gözyaşları ellerimde titrer!
Kızların gururla bakıyor; tabutundaki sana
Kızlarım; umutla bakıyor, şehidim kalksana!

Karın; o namusum dediğin canın!
Herkesten çok yakıyor, yıkıyor feryatları

Şehidim; bilirim bir kahpe kurşundur
Seni böyle yatıran
Beni böyle yıkan; beni böyle dik tutan!

Bilirim şehidim; bu kış gününde
Yürekleri ısıtan
Al bayraktaki duruşundur senin
Ve çakalları dağlara savuran
Atalarının damarındaki kanıdır!



Kara topraktaki beyaz kefenli halin,
Duyduğum dualardadır
Toprağına düşen gözyaşlarım…


Bu vatandan göçtün şehidim;
Bu vatan uğruna
Bu vatan sana borçludur; biz ardında kalanlar da
Alnındaki kandır, bakışındaki iman
Erken göçüp gitmenin; kefareti!

Biz ardından bakan yüreklerde
Vatandır, millettir, candır yaşattığın!
Al bayrağın; dalgalandığı yerde

Şehitler ölmez diyenlerindir
Seslerinde yankılanan!

Şahittir; gök kubbe, yaşattığın gurura
Şahittir; altındaki milyonlarca kefensiz gitmiş dünya
Şahittir şehidim; bu toprak sana!


Arifİ