Ey hayat!
Canımdan bezdirdin artık
Teslim olmayacağım, isyan bayrağını çektim
Sana meydan okuyorum
Gelsene üzerime, üzerime ey hayat!
Pes etmeyeceğim sana
Yeterince canım yandı
Artık canımı yakacak gücün yok
Bir damla kanımı da akıtamayacaksın
Kesecek bıçak da sende yok…
*
Ey hayat!
Yaratandan ötürü yaratılanı severim
Sen de “O”nun lütfusun
Alnıma yazılanı kaderim der geçerim.
Elbet bir gün sıra bana da gelecek
Sana boyun eğmem,
Elinden geleni ardına koyma
İnadına üstüme gelsen de
Sana gülümseyerek alnım açık başım dik giderim…
*
Yüzüne baktım ey hayat
Çaresizce bir de arkama baktım
Arkamda Azrail!
Bana ne verdin ki ne alacaksın
Seninle gideceğime Azrail’i tercih ederim
Seni yarı yolda bırakarak,
İçim rahat göğsümü gere gere giderim…
*
Ey hayat!
Yanlış anlama sakın beni
Henüz ne kendimi ne de aklımı yitirmedim
Sadece sen bana dürüst davranmadın
Ben yolumdan dönmeyeceğim
Bildiğim yolda ilerleyeceğim
Ya gönül tarlamı terk et
Ya da sensizlik dâhil
Sana ait ne varsa hayatımda her şeyi de al götür…
*
Ey hayat!
Verdiğin acı, hüzün keder yeter
Hasret özlem ölümden beter
Aklımı yitiriyorum
Aramadık yer bırakmadım bulamıyorum
Burnumun dibindesin
Ama sana bakmak aklımın ucundan bile geçmiyor…
*
Ey hayat!
Baharda hazanı yaşattın
Bende etten kemikten yaratıldım
Kırılmam sandılar
Çok güçlü olduğumu bilirdim
Kırılmam sandım
Hayatım acı
Hüsran
Çokça hayal kırıklığı dolu…
İnsanım, insanız oysa
Her şey değişiyor insanlar değişiyor
Bildiğimiz gibi kalmıyor hiçbir şey
Bir yere kadarmış sabır
Sonunda o da taşıyor
Sonra, geceler kör, sağır, dilsiz
Bende sırılsıklam bir yalnızlık
Elimde kağıt kalem
Geceye dem vuran kelimeler sözcükler
Seni anlatmaya yetmez
Ey hayat yeter artık çektim isyan bayrağını
Gelsene üstüme, üstüme…



Mustafa KARAAHMETOĞLU
07.06.2016
(27.01.2018)