Değerli üstadım, yürek burkucu bir mevzudan dem vurmuşsunuz şiirinizde. Kaldı ki hiç yaşlanmadan ölmek de zor. Bunu Allah bilir. Biz, evlatlar için neler yapıyoruz oysa. Gün geliyor, "Siz ne yaptınız ki,..." gibi içler yalkan sözler edilmiyor mu.Her şey yanoyor o vakir. Benim deyimimle, anakartım yanıyor. Yanlış olmasın, öfkeden değil elbette, acıdan,acıdan.Allah, hayırlı evlatlar versin cümlemize. Size de bu farkındalık oluşturan paylaşımınız için teşekkür eder, sağlık ve afiyetler dilerim.

Hem şiir hem de gerçek
Okudukça şiirinizi sızım sızım sızladı bu yürek !
Gönlümüz dünyaya olmak değildi zaten direk
Üst tarafı bir dilim güler yüz el de etmek
Alt tarafı ise gocunmadan sunulması bir dilim ekmek..

Elbette ki “güçsüzler yurdu” devletten bize bir barınak
Ama çocuklar için bizden kendilerine olmuş sanki bir sığınak
Derler bakım var, ekmek var, tv. Gazete ve çorbası var sıcak
Bilirler ama yine de demezler hiç biri
Bakım evi bizim için gizli bir tuzak !...

Zaman değişti, biz bittik
Güya biz babalar eskiden aile reisiydik
Şimdi el kızının iki dudağı arasına mahkum edildik
Ne bilirdik ?
Oğlumuz yada kızımız evlenince değişmez zannetmiştik…

Her satır da her şey doğruydu
Ve ancak bir doğru da bu kadar doğru olurdu
Doğrusu,
Şiirinizde ki cümleler özdeyişler gibi olmuştu
Biz şiiriniz de kendimizi bulmasaydık
Ama mutlaka o bizi ilelebet bulurdu !...
***
Kutluyoruz şair ruhunuzu !!!...

Aman dostum bana kızma,
Sakın kötü yorum yazma,
Hazır bekler kürek kazma,
Hele sen bir, yaşlan da gör...

Ne yazık ki bazı kalemler eleştiriye pek gelemiyor ve siz de ironi bir dille bunu harika vurgulamışsınız.
Kutluyorum. elinize, emeğinize sağlık. Saygımla...