Benmiydim?
Yorgun argın bir ömür
Yorgun seneler geçti Bir zaman durgun Bir zaman coştu Yalnızlıkta kah, dinledim başımı Kah kalabalıkta, dindirdim göz yaşımı Hatta bazen, onca insan içinde Ruhum yalnızdı yine... Benmiydim, ben? Yıllara aldırmayan Yorgunluk tanımayan Canla, başla sarılan, her işe Benmiydim? Göz bebeğinde, umut, neşe parlayan Sevinince, küçücük bir şeye Tüm benliğiyle sevinen Üzülünce, tepeden tırnağa sarsılan Benmiydim, o deli dolu yürek Şimdilerde... Yorulmuş Yorulmuş diyorum Çünkü ne ara yoruldu Bende bilmiyorum... |
Duygular nakış nakış işlenmiş. beğendim...
Yetkin kaleminiz daim olsun...
............................................... Saygı ve selamlar..