ÇIK GEL ÖLGÜN BAHARIMA...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Sevdadan yana bahtın gülecek arkadaş!..
Hüzün yağmurları sağnak sağnak yüreğimden iner Keskin soğuklar hırpalarken beni Sıcacık dokunsan menekşelerin bahar kokusunda Beklentilerim beyhude olmasın ahir ömrümde Gel, hayatımın anlamı ’Gökyüzümün mimarı’ dediğim kadınım... Giden ömürden arda kalan neydi ki haydi söyle Bir avuç sevgi Bir demet papatyalar deremedim Ne gecelerine, ne de sabahlarına buseler konduramadım Bu da benim aymazlığım... Aradığım sendin yıllarımı bahşederken sana Koşturdum ardından Ne çok mesafeler aştım kavuşma umudundan Elimde kaldı bir tutam menekşelerin Mor’a boyanmış gülüşlerin, öpüşlerin düştü yitik aklımdan Önümde engeller dizilmiş devasa yorgunluğumdan Daha ne kadar yaşar koşarım yolundan Uzaklara bakamıyor gönül gözüm körlüğünden Yorgunum / bitkinim Ses ver şu mecnuna ötelerin ötesi suskunluğundan Ah! azıcık kadife sesini duyabilseydim Maviye boyanmış kaleminle üç beş satırlık mektubun gelseydi İşte o zaman ölmeyi hak ederdim Değilse, sevdanın korlarında gözlerim açık gidecek Solacak başına taç yaptığım papatyalarım Ne olur kış’ın son durağında çıka gel ölgün baharıma!.. Zafer Direniş … 18 Ocak 2018 Cuma 14:30 KARABULUT |