Menzilinde HüsranınBen onurlu sevmeni özleyip de dururdum Hiç aklıma gelmezdi menzilinde hüsranın İhanet yükü mazim yoz efkarın, kururdum Sevdam böyle bilmezdi menzilinde hüsranın! Bunca yaşanmışlık var çıkış yolu olmayan Edep erkanın ile meftun solu bulmayan Dillenmez bu dudağım gözümde tütsen bile Ateş olup dağlan-san sevdanı katsan dile! Göğe saldın nidamı bin kararttın gecemi Derdine yolcu-muyum çok sararttın nicemi Yerle yeksan güvenim sevdan nahoş, yığılmaz Sıkışıp kalan benim hemhal olup sığılmaz! Kader deyip de geçme zulmün sebebi sensin Ve-fama keder gönlün sus ki, edepli densin Şimdi, nisyan zamanı böyle giderse dilim Koymaz, külünde anı çırparak iki elim! |
Var olsun, ilelebet yaşasın, şiiriniz ve duygularınız…
Şiir yaz, şairi sev…
.................................................... Saygı ve selamlar..