Kahır Mektubu ÖzümGönlüm gün batımında, aldığım zararından Sildim seni gönülden; buydu cevap verdiğim Kim bilir ne mutlusun, saldığım kararımdan Bahanenin türüne, katmerlice erdiğim Bıktı usandı gönlüm, verdiğin firelerden Aşk ile örülen, köprüler kurulmuyor Kısa uzun karıştı, serdiğin tirelerden Yolları derdest edip, rüzgârın durulmuyor Kalen çıkmaz sokakmış, bir türlü çıkamadım Kadir kıymet bilmeze, şiirleri ağlattım Sandım ki; kuşatmışım, meğerse yıkamadım Gönlüm gülünü sevip, hicranımı çağlattım Kahır mektubu özüm, yine sinem oyansın Yalnızlık dipsiz kuyu, anlarsın bulduğunda Sitem ekmeğe katık, bandırarak doyansın Mezar taşımı bulup, saçları yolduğunda Felek uyuya kaldı, dokunsam ayacakmış Umurumda değilsin, geri vitese taktım Kalbim sinyal veriyor, hayatım kayacakmış Toprak mazimi çeker, boş gözle dibe baktım tire; Kısa ve uzun çizgi |