Hayallerimizi Kirlettin
Ben hep senin omzunda uyurdum.
Örttüğün battaniyeyle ısınırdım. Güzel rüyalar görmek için elini tutardım. Şimdi bırakıp gittin. Hiç düşünmedin mi Nasıl uyur, nasıl yaşar diye? Üşür mü, hasta olur mu diye hiç mi aklına gelmedim? Sadece sen örtünce ısıtırdı battaniyem bedenimi. Şimdi nasıl donduğumu bir kere bile düşünmedin mi? Kabuslarımdan kan ter içinde uyanırken Vicdanın hiç mi sızlamadı? Ya kurduğun hayaller.. Beni heveslendirdiğin pembe panjurlu evimiz, Dillere destan aşkımız vardı. Çocuklarımıza koyacağımız isimler, Torunlarımıza anlatacağımız anılar belliydi. Giderken bunları da mı düşünmedin? Aşkımızı kirlettin, Sevmekten nefret ettirdin. Keşke hayallerimize dokunmasaydın. İnsan hayalleriyle yaşar derdin, Bari hayallerimizi kirletmeseydin... |
Mutlu akşamlar