UTANIYORUM
Utanıyorum
Sıcak yatağımdan Ağzım yanmasın diye üfleyerek içtiğim çaydan Üşüyünce giydiğim hırkamdan Uyurken örttüğüm battaniyeden utanıyorum… Çocuk ‘’beni yetim bırakmayın’’ diye ağlarken Ben anne babama sarılmaya utanıyorum. Betonların arasında ‘’nolur su’’ diye yalvarırken insanlar Ben su içmeye, yemek yemeye utanıyorum. Aylardır yağsın diye beklediğimiz kar enkazın üzerine yağarken Penceremden kar yağıyor mu diye bakmaya utanıyorum. Küçük kız ‘’Annemi de kurtarın’’ diyerek enkazdan çıkarken Ben anneme seslenmeye bile utanıyorum. Nefesleri bitmesin diye konuşmaya cesaretleri yokken Ben konuşmaya, nefes almaya utanıyorum. Uyumak için yattıkları yatak mezarları olurken, Ben uyumaya utanıyorum, Uyanmaya utanıyorum, Yaşamaya utanıyorum… |