AH ESKİŞEHİR
Ah Eskişehir !
Kaç kez kar altında kaldım kimbilir? Kaç kez oturdum sonbaharda O bankta.. Porsuk çayı nasılda, nazlı nazlı akmakta... Çocukluğum, gençliğim, bir mevsim gibi geçti. Havanda tertemiz; İnsanların güzeldi. Halâ güzel; değişmeyen ne sırlı bir yer... Akşamların, gecelerin, gündüzlerine bedel ! Ah Eskişehir ! Asil şehir... Tarihinde kültür, bu gününde... Suyunda bin şifa ekmeğinde ! Kalırmı kaygın; Halk’ı can’a yakın. YUNUS’un diyarında, gülmezmi yüzün; Anadolu bağrında ağlarmı gözün ! Kadınları, yürekli; Erkekleri tunç bilekli... Toprağında lezzet; Özlerinde izzet ! Yok böyle huzur veren MEMLEKET ! Sen feyz vermeye ne olur devam et ! Yaradan sevgiyle bakmış yaratırken... Hasretin katmerlisi yüreğim kanatırken ! Bir dua dökülüverdi dilimden birden !! ’Koyma beni bu gurbet ellerde Yarab...’ Yıllarım gariplik; Günlerim harab ! ... Nigâr Güler 11.01.2019 ~Firuze~ |