Bazı ağaçlar kabuksuzdur yüreksiz insanlar gibi.
Kabuksuz ağaç tez kurtlanır
Buda böyle bir ömürdür.

Buğün öyle bir ağaç ďüştü
Yalnız ve tek başına

Ben o ağacın
En güzel meyvesinin
Beş diliminden en tazesiyim
Bu kurtlu ağaç
Kanlı rahminden
Dokuz meyve verdi
Sekiz karanlik ve bir mavi

İŞTE BİZ O MAVİNİN YAVRULARIYIZ

Ve yitip giden bu hikaye
Ne o yüreksizlere dokunur
Ne de aranır
Kanlı gözlerde yaş
Oysa ölümdür bu
Kimini yeniden diriltir
Kimilerini de sonsuza dek
Karanliklara götürür

İŞTE BİZ O DİRİLEN MAVİNİN
DİKENLERİYİZ

Bu bir hayal değil
Yahut sebepsiz kırılgan bir öfke
DİRENİŞTİR bu
Kapi önlerinde kuru ekmek ve sıcaga
Yalin ayak sokakda kalmalara
Aydınlık mavilerden korkan karanlıklara
Onursuz kurtlanmış agaçlara
Ve yüreksiz dallarına

Elbet bu mavi dirilecektir ahiret de
Ve bu dünyada karşınıza

İŞTE BİZ O MAVİNİN
SEVAPLARIYIZ