YETİMHANEUfacık bedenlerin yükleri taştan ağır, Anne akla düşünce; ne döş kalır, ne bağır, Duyan olmaz onları, bütün kulaklar sağır, Yetimlerin gözleri ırmak gibi çağlıyor. Koridordan odaya sarı bir ışık sızar, Ana sevgisi yoksa geceler daha uzar, Sessiz geçen geceyi hıçkırık sesi bozar, Yetim kalan yavrular geceleri ağlıyor. Bir hayal perdesinde mezarlıklar, yatırlar, Sarıldıkça yorgana annesini hatırlar, Hasreti anlatmaya yetmez ki bu satırlar, O mahzun tavırları yürekleri dağlıyor. Ana, baba özlemi sararken yürekleri, Rüyada olsun görmek belki tek dilekleri, Boşluğa uzanıyor incecik bilekleri, Bu çekilmez hayata hayalleri bağlıyor. Sabri Koca |
Huzur şiirdedir…
_______________________________Saygı ve selamlar..