BEN...Ben, ilkbaharda çiğdemim, Çiçeklerin güneşe ulaşmak için toprağa baş kaldırışıyım… Ben yaz aylarının güneşi, Yeşile ıstırap çektirmek için acı, acı esişi, güne bakanın kavruluşuyum… Ben, saadeti mutluluğu arayan, Bir Allah aşığı, bir mum ışığı, bir Leyla, bir garibim… Ben durgun göllerin, Durgunluğuna son vermek için coşan hatta inleyen çağlayanım… Ben bir hasretim, Ben, kendimin hasreti, hasretin taa kendisiyim, onun hasretiyim… Ben bir umudum, Ben bir çöküşün, Bir yok oluşun eşiğindeki umut ışığıyım… Ben bir sevdayım, Sevdam ulaşılmaz sevdanın sihriyim ben varım sevdam hep yanımda… Ben bir çığlığım, Bir çığlık bir haykırış duygu dolu akan yüreğim… Ben bir rüzgârım, Estiğinde ama deli bir fırtına, ama sakin bir meltemim… Ben özgürlüğüm, Özgürlüğünde bulursam sevdamı, tel örgüleri aşar prangaları kırarım… Ben bir şafağım, Bir görebilsen şafak hep sende, sevdam kendi kaderimde, sen bende… Ben bir Anadolu’yum… Uğrunda değil sevdam, değil ölüm, değil kimse engel, tek ben varım… Ben bir ay yıldızım, Al kan üstündeki hilal kadar bağlıyım sana, Ay yıldızım hala dalgalanıyorum… |