Kararmıştır artık dünya,
Umut kalmamıştır aşka dair,
"Her şeye son" dersin, “Her şeye son ulan”,
Ve bir melek çıkar karşına,
Yakar yüreğini cayır cayır,
Onun gözlerinden ayırmak istemezsin gözlerini,
Sana her bakışı bir nefes,
Her gülüşü bir ömürdür,
Söz geçiremezsin çünkü asidir gönül...

Hayat hep yıpratır insanı,
Acılar, kederler, dertler çökertir omuzları,
Her şeyden vazgeçersin,
"Tamam" dersin " Tamam ulan her şeye son",
Aslında o zaman yeniden başlar hayat,
Bir melek çıkar karşına,
Gözlerine bakar karşı koyamazsın,
Gönlüne işler engel olamazsın,
Kalbine konar ses çıkaramazsın,
Mutluysan eğer yanında,
Gözlerinden kopamazsın...

Hiç bir şeyin farkında değildir aslında,
Sen kendi içinde, kendinle savaşırsın,
Kılıçlarını kuşanır, naralar atarsın,
Ama ne fayda, savaşı asla kazanamazsın…

Bir melek çıkar karşına,
Ne mümkündür karşı koymak,
Asidir gönül elde mi hesap sormak?
Bir an, bir bakış,
İşte o an da başlar gönle akış,
Akar da akar ırmak misali,
Alamazsın gözlerinden o kör gözlerini...

Arada uçurumlar vardır,
Çünkü imkansızdır her sevda,
Gönül denilen kelebek,
Ne zaman kavuşmuştur canana?
O başka bir hayattır,
Sen başka bir hayat,
O ayrı dünyadır,
Sen ayrı dünya,
İste budur asıl sevda...

Bir melek çıkar karşına,
Alt üst eder gönül şehrini,
Darmadağın eder bine katlar derdini,
Ne mümkündür karşı koymak,
Teslim olmaktır tek çare,
Her şeyi zamana bırakmak...

Kalbinin kapıları çalınca,
Hayat anlam kazanır,
O melek karşına çıkınca,
Bil ki hayatının kadınıdır,
Onunla beraber öyle bir hayale dal ki,
Yıldızlar bile gülücük saçsın etrafa,
Ama uçurumlar vardır arada,
Ya beraber atlarsın oradan,
Ya da yüreğini bırak gitsin boşluğa…

Bir melek çıkar karşına,
Yakar yüreğini cayır cayır,
Yürekli ol ulan biraz yürekli ol,
Ve avazın çıktığı kadar "Aşığım" diye haykır...