Üşüyen ellerimiz değil,kalplerimiz,
Ne kadar muhtacız
sevgiye,bir bilsen,
Ne gelecek için söz verebiliriz,
Ne de silebiliriz geçmişi birden...
Acıtan tuzun kendisi değil,yaramıza basan,
Ne kadar aldandık o
gülüşlere,bir bilsen,
Ne kırdık,ne kızdık ama hep bize oldu olan,
Paramparça her bir zerre,farkında değil üzen...
Boş olan sokaklar değil,yüreklerimiz,
Ne kadar yalnızız bu kalabalıkta,
Ne kadar eksiğiz,bir bilsen,
Ne bir adım atarız ileriye,ne geri gidebiliriz,
Gözyaşlarıyla ıslandık ne gerek
yağmura,
Eskidi artık,mâzi oldu içimdeki sen..
⛄ ⛄
