SİHRİ BOZULMUŞ AYNALARIN
Düşümdeki kurbağayı arıyorum suya düşen gölgede.
Gökte yıldız ararken, ay düşüyor geceye. Aşkın çocuklar doğurup, ayrılığa kurban verdiği Günden beri/ kaderi oldu insanın Kaburga kemiğinden kırılması kavuşma günlerinin. Zaman, yakamozlarını toplarken aşk bahçelerinde Ölüler, asude bir sarhoşluk içinde arıyordu geçmişi. Nefes alış verişlerinin son bulmasından beri. Tren raylarının, telgraf tellerini rüzgâr gibi geçtiği Gönüllerde/ el sallamak bile özlenir hale geldi. Buğulanmış pencere kenarında küf tutmuş gözlerde. Sihri bozulmuş aynaların/ kim baksa kendini Pamuk Prenses sanır. Beyaz atlı prensin, öpüldüğü anda kurbağa kesilir. Gökte yıldız ararken, ay düşer geceye. Düşümdeki kurbağayı arıyorum suya düşen gölgede. Gökte yıldız ararken, ay düşüyor geceye. M.Ö./2008 kahramanmaraş |