yermavi
yenilmem diyordum
sürünüyorum... yerle bir olmuşum başım eğik boynum bükük inadım kırık yapamıyorum üstelik açık vermişim görünmüş dışarıdan... en ama en kötüsü bu... asi bir rüzgar gibi eser geçerdim bakar gülerdim ola ki tökezlesem akıl koyardı kuralı yürek susardı... iyi mi kötü müydü bilinmez ama "kol kırılır yen içinde kalırdı" işte o gün herhangi bir gün kader mi yazı mı neydi bilinmez isyan etti yürek söz dinlemiyor akıl umarsız "hakettim " diyor... |