Zahidem...Bir bakış yetti, mendili ıslatmaya Evvelim, zahirim, oldun zahidem Şuursuzca dalarım şimdi ıraklara Dikenler içinde gül oldun zahidem. Nereye baksam orda bakıyorsun baktığım her yerden doğuyorsun ne içimde, ne dışımda, duruyorsun Kafur beyazı gibi yaktın zahidem. Zülfın telinde yanakların allanmış Sanki dudaklarına arılar bal yapmış Terenner koynunda gülmü açmış Kokusu başımı döndürür zahidem. En zayıf anımdır sana bakarken Ölürüm inan ki elini çekersen Ne ben önce yaşamışım ne sen Bir dalın ucunda kaldım zahidem. Başka türlü bir şey benim dediğim Ne olur bilmem ki şimdiden halim Akşamda, sabahta, belli değilim Her şey bir sen etmiyor zahidem. Dağlara götüreyim gören olmasın Gittiğımiz yerlerde yollar ulaşmasın Kaybolup gidelim kimse bulamasın Cümle alemden kaçalım zahidem... Mustafa yaman 22 aralık 2018 |