ŞİRAZE-73
MAZİMİ ARIYORUM
Yine yoksun bu kentin, ıslak sokaklarında Yetim bir çocuk gibi, mazimi arıyorum Sökülmeyen bir kurşun, sanki şakaklarında *** Deli gibi dolanıp, kendimi yoruyorum *** Yetim bir çocuk gibi, mazimi arıyorum Sıcaklığını duysam, soğuk, ayaz vurmadan Hele bir kez seslensen, şu kalbimi kırmadan İflah olmaz çok derin, kanıyor hiç durmadan *** Oturdum bir köşeye, yaramı sarıyorum *** Yetim bir çocuk gibi, mazimi arıyorum Adımı andığın da, kulaklarım çınlardı Baharıyla, kışıyla, o ne güzel günlerdi Duysun beni Şiraze, unutulmaz an’lardı *** Bu soruyu kaç defa, kendime soruyorum *** Yetim bir çocuk gibi, mazimi arıyorum Kar altında yürüdüm, zamanı unutmuşum Hülyalara dalıp da, sevdamı uyutmuşum Meğerse ben hasretin, ellerinden tutmuşum *** Unutulmaz sevdamın, izini sürüyorum *** Yetim bir çocuk gibi, mazimi arıyorum Bu nasıl bir sabırdır, ben de kendime şaştım Üç yüz altmış beş gün ben, umut peşinde koştum Gezdiğimiz yerleri, bilsen kaç kez dolaştım *** Neden ben aynı yerde, dolanıp duruyorum *** Yetim bir çocuk gibi, mazimi arıyorum Şeyda olunca seven, şaşırmakta var düzde Sözünün eri ise, makbul olandır bizde Ellerimde çiçekle, bu baharda bu yazda *** Geleceğim Şiraze, sözümde duruyorum *** Yetim bir çocuk gibi, mazimi arıyorum Bilir misin Lüzumsuz, senin gibi çok kul var Başka çaren kalmadı, sen de Mevlâ’ya yalvar Ne bir tek sokak kaldı, ne bir cadde, ne bulvar *** Sanki radar gözlerim, her yeri tarıyorum *** Yetim bir çocuk gibi, mazimi arıyorum Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |