GÖZÜMÜN DİLİ.....
Hayattın sen!
Gözümün diliydin neden değiştin? Yazdığım şiirlere gözümdeki yaşlara değmezmişsin! Nasılda güvenmiştim yüreğine Nasılda inanmıştım yeminlerine! Dalları bitkin yüreğime omuz yaprakları Kanayan ruhuma merhem sanmıştım Oysa sen... Yalanla ihanet arasında gidip gelen salıncakmışsın... Bende senin o güzelliğine kanan çocuk! Şimdi sensiz mutluyum diyorsun Nispet yağmurları yağdırıyorsun üzerime... Benim için "O hataydı yanlışımdı" diyorsun çevrendekilere Senin sevmenin neresi yanlış söyle? İyi bakalım yalanlarına kanan bu çocuğu bir kez daha boğ!... Ve öldür hadi durma yaşayamaz artık böyle! Acıyla!... |