DÜŞÜNME....KORKMA...
Korkma...
Ne sabah olmayı, ne güneş doğmayı unutmaz. Bugün hıçkıra hıçkıra ağladıklarına yarın gülebilirsin. Tertemiz bir yürek çamur atmayla lekelenmez, kir tutmaz. Her seferinde canın çok yansa da yeni baştan sevebilirsin. Düşünme... Yüreğini iki kara gözüyle yaralayıp, imza attıysa, Silip atamazsın,unutamazsın, boşuna yorma kendini. Severken ayrılmak ölümden çok daha zor olsa da, Her kötünün bir sonu var, mutsuzluğun da. Düşünme... Sabahlar gecikir bir tek hayalin bir tek umudun yoksa, Gözlerin uykuya küser, yerini gözyaşı ve hüzün alır. Her yerde onu görürsün, nereye? kime baksanda. İnsan sevdiyse bi kere, sevene sevme mi denir? Korkma... Dostlarından kopup kendi yüreğine sığınacaksın. Çok uzun bir süre hiç kimseye güvenmeyeceksin. Herkes gülüp konuşurken sen susacaksın. Ve bir daha kimseyi bu kadar sevmeyeceksin. Üzülme... En yalnız olduğun anda biri gelecek, seni bulacak. Onula yeniden nefes almaya başlayacaksın, Elinden tuttuğun an sanki kalbin duracak, Oturup onsuz geçen günlerine ağlayacaksın |