Aralık 2017 de karaciğer kanserinin pençesine düşen (şair ozan ) abimi
bütün çabalara rağmen 5 aralık 2018 de 03.30 kaybettik malesef
Annem Babam çok erken terk-i diyar etti derken
Abim onlar kadar bile yaşamadı
Mekanın Cennet-i âlâ olsun canım abim. :((((

Ağlayı ağlayı düştüm yollara
Seni koyup geldim yaban ellere
Gözlerim dönerken nehir göllere
Yaşım göstermedim yaban ellere

***
Böyle miydi abim senle kavlimiz
Köşke dönecekti baba evimiz
Sensiz yaslı kaldı yetim elimiz
Savruldu hayalin hırçın yellere

***
Sesiz çığlıklarım merhem olmadı
Eridi yüreğim zerre kalmadı
Çok yalvardım Mevlam geri vermedi
Zamansız mihrican vurdu güllere

***
Yakarken sinemi gardaş acısı
Ömrü pes ettirdi derin sızısı
Büyümeden daha körpe kuzusu
Yanağı yol oldu coşkun sellere

***
Karalı kadere küser iken ben
Dermansız derdine of demedin sen
Binboğa dağını inletir iken
Ah sessiz sedasız düştü yollara

***
Baba ocağımı tüttürenimdin
Gönlümün nazını güttürenimdin
Hep kolum dalımı tutturanımdın
Lâl eyledi acın küstüm kullara

***
Geceler genzimi yakıyor abim
Gözden ırmak ırmak döküyor abim
Yokluğun boynumu büküyor abim
Bir ağıt dolandı yine dillere

***
Nafizemi gören sanıyor deli
Abisin kaybeden kalmaz ki veli
Kopup gider iken elimden eli
Oy deli divane vurdum çöllere

23 aralik 2018
04.57

Mekanın Cennet olsun canım abim