***KAVRULUYORUM***
Yüce dağlar beni dağladığında
Derelerin coşup çağladığında Şu iki gözlerim ağladığında Yaşamın korunda kavruluyorum Çağrı yaptım gökte uçan kuşlara Derdim yandım sâlim olan başlara, Sırt dayadım güç gördüğüm taşlara Yaşamın korunda kavruluyorum Gülde öten bülbüllere özendim Mejnun gibi tenhalarda gezendim Dertlerimi gök yüzüne yazandım Yaşamın korunda kavruluyorum Çıktığım yollarım hedefe varmaz Lâleler sümbüller gönlümü almaz Haktan dilediğim yerini bulmaz Yaşamın korunda kavruluyorum Islanırım yağan yağmur karına Ümidim yok çıkarmıyım yarına Göz dikerler üç kuruşluk varına Yaşamın korunda kavruluyorum Osmanım Allaha sığınmak kârdır İtikat ibâdet îmânım yardır Her köhnenin elbet çıkışı vardır Yaşamın korunda kavruluyorum *****OSMAN***AKSOY***** |