Postacı...
Çıka gelir sanmayın beklenen
Gelseydi çoktan zili çalardı Beklemeninde tadı vardı eskiden Postacı kapıyı iki kere çalardı. Zarfın üstunde yok göndereni Mesajların yoktur ki mürekkebi Parmağın yazdığı kalem değişti Mektupsuz yazıda sevgi kalmadı. Postacıyı gören yüzünü ekşitir Sanki kabahati posta getirmektir Açmadsn içindekini nerden bilir Artık kimseler çalmaz kapıyı. Bir mektup göndersen kendine Anlarsın nasılsa geri dönünce Yok artık posta kutuları yerinde Çakma adresler vermez tadını. Ber evet’te neler, neler, yaşar Bir evet bazen dünyayı bağışlar Bakıver çantana yaman yazar bakmadın ki iyice belki çıkardı... Mustafa Yaman 16 aralık 2018 |