ZORLAR YOL OLUR
Gönül dağlarımda mevsimler gezer,
Kar yağar, buz keser, taşlar bağlanır, Zor olur, hiç olur, zorlar yol olur, Dua dua çat ayaz korda dağlanır. Baharda ırmaklar coşar, kabarır, O coşan sular kışın kar idi, Üşüttü, yol kesti, karakış oldu, Poyraz oldu, çığ oldu, umut sus oldu. Zaman bu, döner, Soğuğa Cemreler düşer, Karakış içlenir, erir tükenir, Rahmet olur, Su olur, Cana can olur. Vakitler eskir, kervanlar göçer, Ne kışlar baharlara coşkular verir, Tasalanma hale, Mevlam kerimdir, Sen O’na kulluk et; O seni görür, O seni bilir, O sana çare, O sana huzur, O sana keyifler verir. |