BİLEMEZSİN
İçinde yalnız sen olan bir dünya kurdum kendime.
Hayaller kurdum,hasret büyüttüm içimde senelerce, Umut ektim sensiz geçen her güne, Hiç bıkmadım,hiç üşenmedim umut ekmekten. Ben ektikçe sen çaldın,ben ektikçe sen yıktın. Bu yüreği senin sevdanla tükettim be adamım..! Ama sen , sana verdiğim değeri de anlamadın. Sensiz olduğum her sofrada Bir lokma ekmeğin boğazımda tıkanması gibi, Sende öyle takıldın kaldın, çıkartamadım. Verdiğin acılar gibi, ne nefes alabiliyorum, Ne de yutabiliyorum. Bir gün ölüp gideceğim kahrımdanda haberin olmayacak! Birgün bu yaralı kuşun hasretinden ölecek te, Haberin olmayacak! Ama nerden bilesin ki; Sen hiç benim gibi sevmedin ki, Yaşadığım hersaniye, hasretinden nasıl azap çektiğimi, İşte buramda, taa şuramdaki sızının, Bana nasıl kan ağlattığını, Yaşadığıma, yaşayacağıma nasıl isyan ettirdiğini, Nerden bileceksin ki? Bilemezsin......... Yüreğinde saplı bir hançerle yaşamak nedir bilirmisin sen? Söyle bilirmisin? Bilemezsin, bilemezsin, bilemezsin........ |