DİNLE BENİ
Nereden ve nasıl başlanır bilmiyorum,
Ama,seni sana anlatmak istiyorum. Duygularımı kaleme alıp,kağıda dökmek istiyorum. Ey sevgili!Dinle beni, Dinlede öğren kalbime neler ettiğini, Bana neler hissettirdiğini. Sen var ya sen,sen benim canım, Damarlarımda dolaşan kanım, Sevdiğim,sevgilim,güneşim oldun. Umudum,sevincim,hüznüm oldun. Geceleri koynumda uyuttuğum, Bir gülüşüyle kendimi unuttuğum, Gençliğim,ömrüm,çocukluğum. Sen herşey demeksin ama, Herşey sen demek değil. Sana kıyamam,herşeyin yerine seni koyamam, Sen özelsin,değerlisin, Anlamın büyük benim için. Zaten hiç bir sözcük seni anlatacak kadar derin değil. Sen yere göğe koyamadığım, İçimden taşıp saklayamadığımsın. Sen balım,sen yarim,sen erkeğimsin. Ey sevgili!Daha bitmedi, Sonuna kadar dinlemelisin beni. Daha sana anlatacağım o kadar çok şey var ki, Tek istediğim"Sev"beni. Ne para ne pul,ne mal ne mülk, Hiç bir şey istemiyorum senden. Yalnızca sev beni, Aşkınla sar, sarmala, Sakın söndürme kalbimde yaktığın bu ateşi, Sakın tüketme bizi... 1-Mart-2008 Leyla ATİK / İZMİR Bu şiirin her hakkı saklıdır... |