HERŞEYİM İZMİR
Seni sevmeyen yoktur be İzmir’im,
Sen canımın içi, sen gözümün bebeğisin Sen benim ilk ve son sevgilimsin Senden ayrıldığım zamanlarda, Bir burukluk, bir korku sarıyor her yerimi, Geriye dönememek, seni yeniden görememek korkusu. Her köşende, her semtinde bir anım saklı, Ne yolu düşenler, ne sonradan göçenler, Anlayamaz senin kıymetini... Senin eline doğmamışlar, Senin havanı solumamışlar ki. Senin suyunla yıkanmamışlar, Toprağına ayak basmamışlar, Ne yazının, ne kışının, ne de baharının tadına varmışlar. Sen vazgeçilmezsin İzmir, Boşuna dememişler sana Ege’nin incisi, Gönüllerin birincisi. Her yerinle özel, her şeyinle güzelsin. İçim sende huzurlu, gelecekten umutlu, Çünkü sende sevdim onu. Karşıyaka’ da gözleri, Bostanlı ’da elleri, Hele Kordon’da gülüşü gizli. Alsancak’tan vapurla dönerdik, Gün batımında yakamozları izler, Birbirimize aşk şarkıları söylerdik. Artık sevdiğimde yok İzmir... Mazide kaldı yaşananlar, Onun boşluğunu seninle kapatıyorum, Sen sevilesi şehrimsin benim, Herşeyimin ilkini ve sonunu sende yaşadım. Sensin benim tek göz ağrım, Sen anam, sen babam, sen yarimsin İZMİR’im... Leyla ATİK 1-Mayıs-1996 İZMİR Bu şiirin her hakkı saklıdır... |
gökhan