DÜŞMEZ KALKMAZ
Taşa dönse yüreğim ne gam kalır ne keder;
Başıma gelenlere boyun büküp, eyvallah… Döktüğün gözyaşının bedeli ne, ne eder; Tasalanma ey gönül, düşmez kalkmaz bir ALLAH… Gittiği günden beri can çekişir bedenim; Ömür boyu demişti, nerde yemin edenim; Yaşama sebebimse, şimdi ölüm nedenim; Tasalanma ey gönül, düşmez kalkmaz bir ALLAH… Nasıl diye sormayın tırnak etten çıkar ya; Bütün katiller suçu hep üstüme yıkar ya; Numluda ki kurşunlar namlusundan bıkar ya; Tasalanma ey gönül, düşmez kalkmaz bir ALLAH… Bırak artık diklenme, gel-gitlerle yarışsın; Kim ne derse desin be saç-sakala karışsın; İzin ver tamam eyle, var yokluğa karışsın; Tasalanma ey gönül, düşmez kalkmaz bir ALLAH… Kaç gece vurulacak kaç gündüz sürülecek; Daha kaç kez bedenin yollara serilecek; Sabır eyle sukût et son hüküm verilecek; Tasalanma ey gönül, düşmez kalkmaz bir ALLAH… Sığınarak Rabbine, varlığınla dua et; Mavcudiyet ayandır, biraz kemik biraz et; Boşuna bir telaştır söze dökülen hayret; Tasalanma ey gönül, düşmez kalkmaz bir ALLAH… Ali ALTINLI – 10.12.2018 Saat: 23:59 |
Şiiriniz çok güzel ve akıcıydı, kutluyorum...
Yetkin kaleminiz daim olsun...
............................................... Saygı ve selamlar..