AKABİM
AKABİM
Ezelden ahire boş esip gider Yeller ile aynı benim akabim Ne diri su içer ne gölge eder Çöller ile aynı akabim benim Hanı dostu bilir kalıp göçeni Bal börek bakanı zehir içeni Değerini bilmez ezip geçeni Yollar ile aynı benim akabim Huyu irsiyetten kalıbı kökten Dizi dile geldi uçurum dikten Ezası kâr oldu aldığı yükten Filler ile aynı benim akabim Ele göre ne yarlıdı ne yarsız Bazı fakir, diyarına duyarsız Debisi ölçüsüz rejmi ayarsız Seller ile aynı benim akabim Şerifoğlu’m cahil olan kasılır Bilge varî, laf edince susulur Bar verince, iyi barsız kesilir Dallar ile aynı benim akabim Ali Eliş Söz: Akab;Bir şeyin hemen sonrası Osmanlıca yazılışı(a’kab) Rejim; Akarsu debisinin yıl boyunca Gösterdiği değişikliklerin tümü |
Elde ne gelir, şiirin iyilklerini yazmaktan başka...
Şiir çok hoş…
Şiir iyiliğin anasıdır…
............................................... Saygı ve selamlar..