AİT
AİT
Desene boşuna aradım seni Öldüren her acı yar sana ait Özledikçe alev sardı bedeni Bu işte son çare var sana ait Ümitsize umut türbe yatırdı Kimi çöle düştü, aklın yitirdi Ben ümidi, ümit beni bitirdi Zararı üslendim kâr sana ait Ne elini öptür ne el öpeyim Sarma meret ola alın ipeğin Dikili dağ üste sivri tepeyim Başıma biriken, kar sana ait Bir hatıra bir değerdi bilene Mazi, boş hikâye olur silene İyice bak, neyi aldın kaleme Bu işin peşinde dur sana ait Şerifoğlu duru ister yaradan Kavi kalem, kul işimi sıradan Dava aynı asır geçse aradan Yüreğimi yakan, kor sana ait Ali Eliş Kavi; Sağlamlık |