SENİ
SENİ
Kanadım kırıldı, kovan neyime Balıma el sürme istemem seni İstersen kabir kaz, ölü boyuma Çalıma el sürme istemem seni Hangi yayla baştan atar karını Bağban olan bilir, gülün harını Beni bana bırak boş ver yarını Falıma el sürme istemem seni Bi düşüme bin bi yayla sığardı Deli için, mühim değil dağ ardı Dökülen döküldü kalan ağardı Telime el sürme istemem seni Kirpiği mızraktır dökülen kaşın Boşalan doluyu bi daha düşün Bi yanı kaçaktı muhacir kuşun Dalıma el sürme istemem seni Bazı hal var, kulu canlı öldürür Dostu üzer yâdı başa güldürür Dördü kabir kazar kırkı kaldırır Salıma el sürme istemem seni Şerifoğlun şan şöhretin takıntı Mezar sabit ömür zaten akıntı Herkeste aynıdır, sahte sıkıntı Ölüme el sürme istemem seni Ali Eliş |
Şiirin bir damlası bir bütünün, bütün özelliklerini taşır...
Şiir iyiliğin anasıdır…
............................................... Saygı ve selamlar..