BİLMEM
BİLMEM
Her gece bağırdım, dağın ardına Duyar mı o yara çatar mı bilmem Çok istedim, koşup gele yurduna Uğrasa yar elim, tutar mı bilmem Kim ki yar yorgunu yerde başları Kalbime dert oldu, gözün yaşları Kafese koyduğum kumru kuşları Derdimi ders alıp öter mi bilmem Hani bu yaylaya konup göçenler Her çiçekten, en hasını seçenler Düşeni duymadan ezip geçenler İki rekât, namaz yeter mi bilmem Perdelerde kopuk tellerde paslar Derdini çalmayan, duvara yaslar Her gün beni üzen bekçi polisler Bu hal teneşirde biter mi bilmem Şerifoğlu’m boş ver dumanı tozu Kafaya yar takan, kesmez ki hızı Dağda davar yayan çobanın kızı Beni de sürüye, katar mı bilmem Ali Eliş |
Kalemin güzellikeri yazmak istemiş ve yazmış...
Beğendim...
Şiir iyiliğin anasıdır…
............................................... Saygı ve selamlar..