Ceylanım
Ceylanım
Dağlardan seke seke indiğin ova Melül gözlerinden hüzünlü bir hava Kim ürküttü kim yıktırdı sana yuva Mest eden gözlerin nerde ceylanım Sarmış göğü karadan kara bulutlar Kurumuş yeşilleri çürümüş otlar Bitmiş yüreğinde yarına umutlar Su içtiğin pınarlar nerde ceylanım Burada gezerdi ceylanın alası Etrafında oynar dururdu balası Seveni uğrardı sevdanın kalası Gül gülistan diyar nerde ceylanım Haylada, hele karaahmet haylayım Ben şu dağların eteğinde yaylayım Koymadılar koyun kuzuyu yaylayım Kaval ağlatan sevdan nerde ceylanım Ahmet Coşkun |
Kalemin güzellikeri yazmak istemiş ve yazmış...
Beğendim...
Şiir iyiliğin anasıdır…
............................................... Saygı ve selamlar..