Hüzün ok olmuş germiş yayı
Hedefin de yine ben
Işıkları sönmüş karanlık
Sokağın başın da
Ürperten bir ses
Korkutuyor beni
Ruhumun karanlık derinlinklerin de

Lal dilin yükselen çığlığı
Bir yağmurlu havanın
Gök gürültüsü ardında
Düşer yıldırımlar mavi denizime
Köpek balığının
Şiddetli çarpma
Kuyruk darbesinin hışmıyla
Alabora olurum
Gömülürum kimsenin
Bilmediği atlantisin
Olduğu yere

Depremin fay hatları
Ayaklarımın altında
Salar durur
Surlarla çevirdiğim kalemi
Yerinde oynatıyor
Beni ayakta tutan
Tüm temel taşlarını

Kurgulanmış yazılmış
Senaryonun düşmüş bana
Yine hüzün rolü
Umut dolu görünsede
Her gün doğan safağın ışığı
Yaşadığım hep
Geride kalan günün
Aynı sahnesi

Beklentinin belirsiz sürüncemesin de
Benliğim adı konulmamış
Rotasız bir sürgün de
Savuruyor beni unutmak istediğim
Ağır düşüncelerin kısır düngüsün de
Ömrüm de düşen takvim yaprakları
Adı olmuş hey gidi beyhude yıllar