Kronolojik Yaralanma
Bir düş açılıyor
uzak kalıp elini tutamadığım yanımda El olan elleri parmaklarıma sarmaşık Yan yanayız bir çok insanla Sadece biz birbirimizi anladık sadece biz korktuk ötekimizden aramıza yastık koymaya razıydım sarılırken eğer çok korktuysan bir olmaktan yılları koymasaydık be.. pek olmadı böyle Bir düş kapanıyor ağzım kurumuş garip bir tat sarsan bir uyanış ruh içinse uyku modu ardarda yakılan birkaç sigara demlik altına doldurulan çeşme suyu har har yanan alttan alttan benliğim gibi bir ocak afyonu patlatmasın diye kısık açılan Siempre me quedara artık uyuyamam artık uyanamam Varsın böyle olsun dişlerimide düşlerimide sert fırçalarım artık Surlarımın önüne kazıklar çakarım mancınıklarıma çirkin sözler koyarım eşofmanın altına kundura beyaz çorap giyerim yoksun ya kırmızı öyle olsun artık |