izlerken gelen kardeşlik
günler, üçüz çocuklar olarak doğar
sancı; kağıt üzerine bitişen harflerle gelen eylemsizlik mat himayelere miras kalınan iç direnişin mermileriyle vurur pususunda uyuyan renkli devrimcileri postallarım kar sığınağı kentlere var. sızının incelikleriyle türeyen lehçe avuntu; ellerimin papirüslerinde saklanan hikaye benimdir yazgıma başından beri sahip çıktım, düzeltmeyerek hataları saklı korularda alınan, bir öğle vakti nefesiyle doluşan suskunluk benim hiç dilim olmadı hayatın güzel ve bipolar annesi çözülüş; antik tanımlarla dünde kalan zamirler anıların fillere benzeyen devrik lideri- kim ikame eder aslının yerine? yüzüm yadlarda kalan replika, renksiz ve tedirgin ve melankolik sözleri, hep kalın çiziklerle yaralarım kuytusunda geriye doğru hiç dönemedim ben, ikizlerimi başkalarına benzeten kargış kifayelerle korunan kardeşlik mezhebiyle evrili |