BİLEMEDİM! BU YOLCULUK NEREYE?
Ne yollar yürüdüm yalınayak çıplak
Taşlar ten mi yaktı,can mı anlamadım kanayarak? Mendilim olsa silecek , Bir el uzansa bu gidişe dur! Diyecek Ne yollar eskitir ayaklarımı Ne acılar kanatır kabuk bağlamış yaralarımı Yürüyorum; Durmadan! Yol ayrımlarında şaşırıyorum bazen Kestirme yol ararken çıkmaz yollara sapıyorum Kıssadan hisse ne düşerse artık payıma Ceplerimi doldurup, Yürüyorum; Yalnız... durmadan! Pişmanlığı atıyorum buruşturup Bir damla umut sürmesem bu yolda çatlar dudaklarım Ara sıra bir fırtınaya tutulur Yönüm şaşar darmadağın olurum Gözlerimi yummasam Toz duman nerde mendilim Yüreğimden belki Yoruldu ayaklarım Yürüyorum ; Yolculuğum nereye ?...sormaya korkuyorum kendime... AyNuR |
ve mecburiyet umudu doğurur.
Tebrikler.