ADIMDA YAŞAR BENİM YAŞAMA SEVİNCİM...Bir övünç ikmali Sırasız gidişlerin sunduğu zafiyet yönergesinde Zar tutan nakkaş Babadan miras genleri, Attığı her yekin Zamana ihaneti Haydi, sıradan dizilin Sizi keyif ehlileri. Göğün katranı; Akrebin yelkovana düşkün sapkın mizacı: Bir ters iki düz, azizim Yeter ki çıkalım düze: Tasniflediğimiz hakaretleri Sunalım her faniye Baykuşların ruhuna emanet gecenin efkârı: Bir yol bulduk yoksa gözden mi düştük? Fıtratın kazaya uğradığı her laneti de Gömelim saçaklarına mevsimin Sonrası Allah kerim. Tırsak yüreğin solgun mimarisi İstanbul’un heybetli tepeleri Aklımın da kaçtığına delalet Şehrin şu son gördüğüm sekizinci tepesi. Sen ki şehir gözlüm; Sen ki kibar özlüm; Bir gülün ne dalıyım ne dikeni Adımda yaşar benim yaşama sevincim: Güldüğüm kadar insanım ama kendime; Gülümserken titrer gözbebeklerim Zamana filan da yenilmedim Sadece kirli dokusundan uzağım şehrin ve lanetin. Tuzağında ölümün gayretsiz; Hayatın yelinde dağınık; Külfeti filan da değil aşkın Varsa yoksa izafi, naif sesi Aslında ne için geldim dünyaya? Nedir bunca dertle iştigalim? Köhne düşler, Yanlı çöreklenmiş meziyetler; Kâfirin yası; Aşkın acıyla imtihanı: Şiir dedikse elbette yüreğin intikamı: Ne nefret ne hasret; Ne haset ne titrek elleri Yorgun tasasında gizlerim de gizlerim Vuku bulan haşmetli gölgelerin En delici nefesiyim İçime çektiğim imgelerde bir telaş ki sorma gitsin Sonun filan da değilim müridi: Yeknesak ve vakur ümitler Aldatı metninde tüm yengiler; Kabımdan taşan ne çok kelime. Zararını gördüğüm değil Keyfini sürdüğüm hüznüm: Tuhaf, bilirim; Tüter de tüter içimdeki duman: Hayatın yüzüne üflerim; Kibar ellerinde kalemin Belki de mahzun bir sefilim Beyitlere dolan sıra dışı öznem Zamanla değil kendi ile yarışan Bir zatın elbette vardır söyleyecek çok sözü. Kefilim tüm duygulara; Karbon kâğıdında yaşardım bir zamanlar Şimdi ise kopyala yapıştır ahenksiz günler Birbiri ile örtüşmeyen Mecazi yörüngem Ne ay’ım ne uydusuyum ömrün Uyamadığım düzenin de en sefil itibarı Kekremsi dizelerde yalın bir anlama uzanırken Elemle döşediğim yüreğin tuzaklarına Bilfiil teslim olduğum Kendi ellerimle kazdığım ahretin sureti. |
Şiirin anlamı, anlatımı ve düzenlemesi güzel sonlandırılmış…
Şiir iyiliğin anasıdır…
............................................... Saygı ve selamlar..