BAKIP GEÇTİ MUTLULUKBakıp geçti mutluluk, adımızı anmadı, Havadayken vuruldu sahipsiz düşlerimiz. Çok uzaklara gitti, yakınlara konmadı, Öylece donup kaldı sessiz gülüşlerimiz. Felaket yağmur gibi üzerime yağarken, Denizin dalgaları hislerimi boğarken, Yolu, izi kaybettik, güneş ufka ağarken, Ümitlerimiz bitti, karıştı işlerimiz. İçimde koptu tufan, kırıldı ince dallar, Suya gömülüp gitti ufak tekneler, sallar, Herkes can telaşında, el uzatmaz ki kullar, Tamamen şansa kaldı geri dönüşlerimiz. Fazla dayanamadım bu aşkın zahmetine, Çaresizlik içinde sığındım rahmetine, Ne adaklar adadım, mutluluk niyetine, Sıka, sıka kırıldı sonunda dişlerimiz. Mutluluğu aradık, bir şeyden sakınmadan, Ecel yakından geçti, bize hiç dokunmadan, Ölüp, ölüp dirildik, salâmız okunmadan, Yükselmekten daha zor, yere inişlerimiz. Nihayet rüzgâr dindi, geride kaldı acı, Açılan elleriyle üç, beş yaşlı duacı, Ensemizde hissettik ölüm denen kırbacı, Bayram sevinci oldu eve gelişlerimiz. Sabri Koca |
Mutluluk geçmez...
Sevdalarla yazılan bu güzel ve değerli şiiri beğeniyle okudum…
Öğretmenim; canım benim…
............................................. Saygı ve selamlar..