ayrıldık dedimse
öldük demedim
ama ölmekten beter miyim
beterim galiba...
o ayrı




yahu kırıntısında bile olsa
fakirin ekmeğineydi uzanma telaşım
telaşıma değil di utanmışlığım
ki sevmekten neden utanayım
ölmeye bir sen, bir yaşamak daha varken




mavi dedik,
umut bildik bastık bağrımıza
her geçen gün daha da soldu
klorak kıvamında bir leğene basmışçasına
neyse..,

/

umuda
peronlaştıkça gidesim
“otur oturduğun yerde yine yalnızlığa kesilecek biletin”
diyor kalasım
ki kalmalarımın gitmek olduğunu bile bile




beni,
ben bile anlamıyorken
bir de sensizliği düşün
gidişine attığım her voltanın
kendine dönüşünü düşündüğün gibi




neyse,
ilk değildi bu suyuna yangın oluşum
ilk değildi endamına içmeden sarhoşluğum
gece ki gölgem kadar yasakken bana
sakın ola bir güzellik yapıp düşlerime uğrama…






ilhanaşıcıkasımikibinonsekiz