GÖNÜL HİKÂYESİ
İnsan;
Yalnızlığa nasıl alışıyor? Yıllar borçlu, yürek almış dersini acıyla. Korkuyor ! Gözüne göz değecek diye. Susmanın ibadet olduğunu öğrenince... Derdinde dostuymuş gece. Anladım sel gibi duyguların; Mazide kalmak için yazıldığını. Şiirdi hayat... Her anda düşen yürek çırpınışlarının feryadı satırlara.. Yoldu yürünecek; sade bir bakışla ardına bakmadan... Sevgiydi... Düştü belki? Uçsuz bucaksız hayallerin; gerçekle yüzleşmesi. Ve Kalan avuçlarında; acı bir gönül hikâyesi... ... Nigâr Güler 22.11.2018 ~Firuze~ |