Karşı dağda kızaran erguvan;
Sessizliği duyuyor musun?
Rengini aldığın o günden beri
Dallarında hainler ölüyorlar.

Sen hiç çiçekleri ağlarken gördün mü?
Göremezsin!

Çiçekler çok sessizler bu gece
Sessizliğin bile dili tutuldu
Kelimeler var
Konuşulmayan
İnce
Kırgın
Cümle içinde

Her koparılan çiçek için
Derler ki;
‘’Vazoda güzel durdu be’’
Su
Sadece acıyı uzatıyor
Kalsalar keşke
Koparıldıkları toprak üstünde

Çiçekler çok sessiz bu gece
Sordum,
Bir hüzün
Kaç gözyaşının katili olur?
Bir avuç çiğ verdiler elime
Sessizce

Yorgun ve isteksiz
Fotosentez
İşte bir çiçeğin alacası
Bundan ibaret

Gülüşen bulutları seyrediyorlar
Ayaklarında pranga
Kök ve çevre nebat
Adım atsa
Bulutlar çarpışacak

Şuraya bir imge iliştirsem
Uyuşuk, puslu
Boş ver
Çiçekler yine de konuşmayacak



Çiçeğin derisi altında
Yine çiçek
Dahası, çokçası yok
Az olmaktır belki
Kadim olan.

Neden sessizler?
Oysa benim içim
Küfür kıyamet
Gördükçe buncasını
Gel
Hadi
Kıyam et!


Çiçekler
Çok
Sessizler
Tek tek
İçime
Ölüyorlar.


Deniz...