Ben gönüllerin vefalı kölesiyim
Tıpkı yanık tenimdeki ruh gibi.

Benim güneş’im bir mazlumun
çaresiz yüreğidir,

Benim efendilerim
Onların güzel yürekleridir.

O yürekleri kim kanatırsa
bilinsin ki büyük bir vebal altındadır.

Ben çaresizliğin ve cehaletin getirdiği
sonuçları avantaj gören ve param varsa
her şey benim diyen zihniyetin ne kötü
aşağılık bir zihniyet olduğunu söylemek
istiyorum.

Biliyorum ki her zaman "Kalbi Karalar"
vicdanları acımasızca yaralamışlardır.

Onlar, çıkarlarına mutlaka bir fetva bulurlar.
Ben bunların örneğini çok gördüm.

Saygımla.

Okudukça;

yüreğim aydınlanır
bir çınar gölgesinde


hatırlar mısın bilmem
kalemim yoktu.

elimle yüreğimle çizmiştim
güzel bir rüyamı, masmavi dünyama
sımsıcak umutlarla.



nasıl unuturum
karanlıkta yere düşen
aydınlık güzel bir yüreği


sana gıpta ediyorum
bir ışık tutmuştun


güneşi çalınan, güzel umutların yanında


kocaya satılan, horlanan kızlara sahip çıkmıştın
kaç defa kurşunladılar, için parçalandı yüreğin yandı.

onları satarken, sırtlan oldular sırıttılar
kaç defa taş attılar günahsız masumlara.


seni;


kara yüzlerinin kara ateşlerinde yakmaya çalıştılar utanmadan.


kör;


karanlık bir dünyada
cehaleti söndürüyorsun
her üfledikçe kör beyinlere, kör inatlar veriyordun.


bir umutla yollara çiçek atıyorsun
gönüllere sevgi, yüreklere inanç katıyorsun.


sen özelsin, sen güzelsin
ateşlerinde yansın


o kalbi karalar.

20/11/2018 Ahmet KARA (Bu şiir Nurten IŞILAK Hanım Efendi kardeşimin bir şiirinden esinlenerek yazılmıştır. Değerli kaleme güzel yüreğine teşekkür ediyorum.)