Billur bir türkü sesi buğu buğu yayılır
Berraklık bestesine gül gamzesidir ışık
Demlik gülünü gören mahmur ise ayılır
Çayın usaresine naz ıtırı karışık


Buğulu bir bakışın şerhi her dem efsunkâr
Demliğin rüyası mı dudağa değen nefes
Biz yâr ile gülerken hasetten çatlar ağyar
Kaşık ile bardaktan yayılır büyülü ses


Güzel he’nin gözünden güne hüzün süzülür
Nazın rengi ahengi demlikte yansır suya
Takvimden yaprak düşer ve son teşrin üzülür
Turnalar itiyatla varırlar sak uykuya


Sözlükler derununda demler daim acıyı
Ferhat kazmayı vurur kelimeler dağına
Şairler teskin eder sözlükteki sancıyı
Nakış olur mısralar aşkın ipek ağına


Gül gülmezse su üşür ve kelimeler buyar
Şiirin daniskası dört mevsim sırra kadem
Ben sükût etsem dahi çay melikesi duyar
Çaydanlığın isine kadem olur çayda dem
Ankara, 20.11.2018 İbrahim Kilik