Dizlerim taşımıyor yüreğimin yükünü
Dünya gam değirmeni ögütüp durur, annem
Sanki gaspetmiş gibi yeryüzünde mülkünü
Bilemiş kılıcını mazluma vurur,
annem

Benden öte bendeyim, yok dönüşü bu yolun
Olmadım hiç kölesi Lidya’lının pulunun
Sonsuzluk türküsünü her gün çalan davulun
Nağmesinin eseri, yüzümde kurur, annem

Anafor gibi yutar, dışı kalaylı kazan
Arattı Firavun’u,yargısız ilam yazan
Haraminin elinde, rayından çıkmış düzen
Dayısı olmayanı çöle savurur, annem

Gördükçe şaşıyorum; bile bile ladese
Kimse kulak vermiyor,Hakk’ı çağıran sese
Şahdamarın içinde, kayıttayken mobese
Insanoğlu fitneden hinlik yoğurur, annem

Bilmem nedir hikmeti, idrakinden acizim
İnsanlık yarasından inliyor gönül sazım
Suç sayılsa düşüncem, kesinleşse infazım
Güvendiğim dağ bile fare doğurur, annem!

Adalet terazisi kapıları çalınca
Ezilen ezenlerden emniyette olunca
Ömer zamanı gibi hak yerini bulunca (R.A)
İşte o gün Şinel’in yüreği soğur ,annem

DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ ÝÜREĞİN SESİ’NDEN