BU ACI
BU ACI
Bu acı bitmeyecekse eğer, Sabah olmasın. Güneş doğmasın, Kapı açıldığında sen değilsen o Ve Yine fırtınalar esecekse yüreğimde, Sessiz çığlıklarım duyulmayacaksa kulaklarında, Beni bırak, Bırak, yakasından tutup geçireyim tırnaklarımı Zalim kaderin bağına! Belki o zaman beni anlar, Yüreğimde taşlaşan hasretimi alır da Vurur karanlığın karnına. Acılar, acılar, ah acılar! Nedir sizden çektiğim? Bu can sizin yüzünüzden Zor duruyor tenimde. Öfkelerim hep geri dönüp Yine beni vuruyor. Tekte kalsam, Çıkıp yüksek bir yere, Meydan okuyacağım feleğe! Sebepsiz kimseyi sevmeyen ben, En yüreksizine bile iyi davranan, Karanlığa umutla bakan Hüznünü gözyaşlarına saklayıp Sevinçlerini paylaşan yine ben.. Acılarım o kadar çoğaldı ki Onları basacak yaramda kalmadı. Yeter artık, bu sefer öfkelerimi, Yorgunluklarımı toplayıp bir yayda, Bir ok gibi Sokacağım feleğin karnına!.. Yusuf Yılmaz |